Cultura

Cultura

martes, 6 de octubre de 2015

Síntese da ilustración Galega


Para falar da ilustración galega primeiro debemos falar da ilustración e a súa orixe.

Foi un movemento cultural e intelectual que se desenvolvo especialmente en Inglaterra cando se público “The bill of rights” en 1689 cando os poderes non os tenia todos o rei. Este movemento se desarolló desde finais do século XVII ata o inicio da revolución Francesa. Foi época de pensadores como Voltaire e Rosseau.

Francia tamén estivo implicada nisto xa que nesa época era un estado absolutista pero grandes pensadores como os citados anteriormente tiveron que exiliarse a outro país ou reunirse en segredo en clubs para tratar ideas e proxectos.

En Galicia este movemento naceu do contaxio das novas ideas elitistas e a confluencia do desenvolvimento. Os pensadores galegos analizaron a sociedade e a situación económica e expuxeron os problemas que tenia Galicia e os xeitos de solucionalos.

Os problemas máis importantes que denunciaron foron sobre a situación agraria, a situación cultural e a organización da propiedade da terra. Logo demando a diversificación económica co fomento da industria doméstica rural, a introdución de novas formas de cultivo, a educación e mellóraa de vida dos campesiños.

A parte defender e demandar estes temas, sempre apoiaron a lingua galega e os seus usos en todos os ámbitos

Estes pensadores ilustrados formaron parte das Sociedades Económicas do País, fundadas entre 1783 e 1785. As máis importantes foron as de Lugo e Santiago que foron creadas coa intención de crear proxectos como a creación de escolas, formación ao campesiñado, o apoio ás innovacións técnicas , a labranza de novas terras, mellóraa da industria popular e a defensa do ensino do galego.

Os ilustrados máis famosos e representativos foron Lucas Labrada, Frei Bieito Feijoo, Frei Mariño Sarmiento e Xosé Cornide.